Święto MABON (obchodzone 21 Września)

Święto MABON (obchodzone 21 Września)

Ustrój ołtarz żołędziami, gałązkami dębu, sosnowymi i cyprysowymi szyszkami, kłosami zbóż, kłosami pszenicy i pozostałym, dowolnymi owocami i orzechami. Połóż tam także mały wiejski kosz wypełniony wysuszymi liściami w rozmaitych kolorach i rodzajach. Ustrój ołtarz, zapal świece i kadzidełka, i zakreśl Krąg Kamieni. Recytuj Błogosławiące Śpiewy. Przywołaj Boginię i Boga. Stań przed ołtarzem, trzymając w górze kosz liści, i powoli rozsyp je tak by ich kaskada była na ziemi wewnątrz kręgu. Wypowiedz słowa podobne do tych:

Liście opadają,
dni stają się chłodniejsze.
Bogini wyrywa Jej płaszcz z Ziemi
dokoła Jej gdy Ty,
O Wielki Słoneczny Boże,
szybujesz bliski Zachodu ku krainom
Duchowego Uroku.
Pochłonięty w chłodzie nocy.

Owoce dojrzewają,
siewy posiane,
godziny dnia i nocy są zrównane.
Mroźne wiatry dmą z Północy zawodzą biadając.
W tym pozornym zaniku mocy przyrody,
O Błogosławiona Boginio,
wiem że życie trwa nadal.
Bowiem wiosna jest niemożliwa bez powtórnych żniw,
równie chyba życie jest niemożliwe bez śmierci.
Błogosławieństwa ku Tobie,
O Poległy Boże,
gdy Ty podróżujesz do krain zimy
i wprost do Bogini ukochanych rąk.
Połóż kosz na dół i powiedz:
O Łaskawo Boginio wszelkiej płodności,
Posiałam i zebrałam owoce mych działań,
cnotliwych i zgubnych.
Nadaj mi śmiałość by sadzić zalażki radości
i miłości w nadchodzącym roku,
wypędzając niedolę i nienawiść.
Naucz mnie tajemnic of mądrości istnienia na tej planecie,
O Jedyna Świetlista Nocy!

Prace magią, jeśli konieczne, niechaj temu towarzyszą. Ucztuj Naturalną Biesiadę. Krąg jest zwolniony.

TRADYCJE zw. z świętem Mabon

Tradycyjną praktyką jest wędrówka po dzikich miejscach i lasach, zbierając strąki nasiona i wysuszone rośliny.
Niektóre z nich mogą być użyte do przystrojenia domu; inne zachowane na przyszłość do użycia w magii roślinnej.
Jadło w Mabon składa się z pokłosia drugich żniw, tak więc zbóż, owoców z przewagą warzyw, szególnie kukurydzy.
Kukurydziany chleb jest tradycyjnym pożywieniem, jak także fasola i pieczona dynia.

Malowane Koło Roku w Museum of Witchcraft, Boscastle, Kornwalia, pokazuje wszystkie osiem sabatów.

Święto SAMHAIN (obchodzone 31 Października)

Połóż na ołtarzu jabłka, owoce granatu, dynie, dynie i inne późno-jesienne owoce. Jesienne kwiaty takie jak nagietki i chryzantemy są bardzo piękne.
Zapisz na kawałku papieru wszystkie strony twego życia od których chcesz się wyzwolić; gniew, zgubne nawyki, zapodziane uczucia, nałogi. Kocioł lub jakieś podobne narzędzie musi być obecne przed ołtarzem niczym gar wielkiego pieca, na trójnogu lub jakiejś innej żarodopornej powierzchni (jeśli nogi nie są wystarczająco długie). Małe, płaskie naczynie z wzorem takim jak symbol ośmio-szprychowego koła (tzw. kompas runiczny) powinien także tam być. Na płaskiej talerzu lub naczyniu, rysunek dużego kręgu. Połóż punkt w środku tego kręgu i narysuj osiem szprych promieniujących z punktu do większego kręgu. Tak więc, masz kolisty symbol - symbol Sabbatów, symbol bezczasowości. Ważniejsze dla rytuału, usiądź spokojnie i pomyśl o o przyjaciołach i lubianych osobach które odeszły. Nie rozżalaj się. Wiedz iż oni odeszli do chwalebniejszych rzeczy. Podtrzymuj stanowczo w umyśle że materialność nie jest pełną rzeczywistością, i dusze nigdy nie giną. Ustrój ołtarz, zapal świece i kadzidła, i zakreśl Krąg Kamieni.
Recytuj Błogosławiące Śpiewy. Przywołaj Boginię i Boga. Podnieś jeden z owoców granatu i, z twym świeżo umytym sztyletem Boline, przebij skórkę owocu. Wyjmij poszczególne nasiona i połóż je na koliście znaczonym naczyniu. Podnieś twą różdżkę, stojąc twarzą do ołtarza i powiedz:

W tej nocy Samhain znaczę Twój przejazd,
O Słoneczny Królu,
poprzez zachód słońca ku Krainie Młodości.
Znaczę także przejazd wszystkich którzy byli wcześniej,
i wszystkich którzy odejdą później.
O Łaskawa Bogionio,
Duchowa Matko,
Ty która dajesz narodziny by polec,
poucz mnie wiedzieć co w czasie wielkiej ciemności
tamże jest wielką jasnością.

Skosztuj nasion owoców granatu; rozerwij je twymi zębami i zasmakuj ich ostrości, słodko-gorzkiego aromatu. Spójrz w dół na ośmio-szprychowy znak na naczyniu; Koło Roku, Cykl Pór Roku, Koniec i Początek wszystkich stworzeń. Zapal ogień wewnątrz kotła (świece są odpowiednie). Siądź przed nim, trzymając kawałek papieru, spójrz w owe płomienie. Powiedz:

Jedyna Światła Gasnącego Księżyca,
Boginio Gwieździstej Nocy,
Tworzę ten ogień wewnątrz Twego kotła by
przemienić to co mnie nęka.
Niechaj energie będą odwrócone:
Z ciemności, światło!
Z nieszczęścia, dobro!
Z śmierci, narodziny!

Zapal papier w płomieniach kotła i upuść go do środka. Gdy płonie, poznaj jak twe złe słabości, słabną i ostatecznie opuszczają cię tak są spożyte wewnątrz powszechnych płomieni. [Kocioł, widziany jako Bogini.] Jeśli chcesz, możesz spróbować powróżyć z kryształowej kuli lub jakieś inne formy wróżenia, ku temu jest doskonały czas na spoglądanie w przeszłość lub przyszłość. Spróbuj przywołać także żywą przeszłość, jeśli tego chcesz.
Lecz pozostaw martwych w spokoju. Uczcij ich poprzez twą pamięć lecz nie przywołuj ich do siebie. [Wielu usiłuje porozmieć się z swymi zmarłymi przodkami i przyjaciółmi w tym czasie, lecz to zdaje się mi iż jeśli przyjmiemy doktrynę reinkarnacji, to jest nieco dziwna praktyka. Może osobowości o których ponownie wiemy że nadal istnieją, lecz jeśli dusza jest obecnie wcielona w w inne ciało, komunikacja może być utrudniona, delikatnie to ujmując. Tak więc, zdaje się najlepiej by pamiętać o nich z pokojem i miłością - lecz nie wywoływać ich]. Uwolnij wszelkie smutki i odczuj ich przepadek którego doznają [negatywne emocje] w płomieniach kotła. Prace magią, jeśli konieczne, niechaj temu towarzyszą. Ucztuj Naturalną Biesiadę. Krąg jest zwolniony.

TRADYCJE zw. z świętem Samhein

Święto Samhein w Polsce było i jest znane pod nazwą Zaduszki. Tradycyjne jest w noc Samhain pozostawianie naczynia z pożywieniem na zewnątrz domu dla dusz zmarłych. Świece położone w oknie pokierują ich do Krainy Duchowego Lata, i zagrzebane jabłka w twardo-zamarzniętej ziemi "posilą" minionych w ich podróży. Na jadło, buraki, rzepy, jabłka, kukurydza, orzechy, piernik, cydr [samoczynnie sfermentowany sok jabłkowy], mieszane wina i dyniowe potrawy są należyte, również są mięsne potrawy (jeśli jesteś nie wegetarianinem, a jeżeli jesteś, to tofu wydaje się obrzędowo słuszne).

Osobny Rytuał IMBOLE (by Micheal Hall)

Na twym ołtarzu powinien leżeć krąg z 13 kamieni, a wewnątrz kręgu kamieni, krąg 13 świec. Wewnątrz kręgu świec powinno być rozsypane nieco kukurydzy - lub też mąki kukurydzianej - a w tym woskowy kobiecy kociołek by przedstawiał Boginię na twym ołtarzu. Po wschodniej stronie ołtarza powinien leżeć mały snopek zboża włożony w kociołek. Powinnaś ubrać się w twój normalny ceremonialny strój dla Magicznych rytuałów lub niebieski strój, jak uważasz za stosowne. Oddal się do kąpieli w słonej wodzie (użyj morskiej soli) przed rytuałem. Podczas gdy będziesz to czynić zobrazuj wodę oczyszczającą duszę i ducha, podobnie jak oczyszczanie ciała. Gdy się przebierzesz, namaść się świętym olejkiem.

Gdy się przygotujesz, siądź w cichym, ciemnym miejscy i zapal kociołek - JEDEN NIE UŻYWANY W TYM RYTUALE - i medytuj nad tym, jak w tym czasie roku Bogini w jej płomiennym wyglądzie JAK ŚWIATŁO jest witane z powrotem w Świątyniach i Domach krainy. Weź ten kocioł i powoli podejdź do twego ołtarza. Połóż go w kręgu 13 kotłów. Wtedy zapal drugi ołtarz kociołków, który jest także odosobniony od kręgu światła, i okadzany.
(Kadzidło może być pałeczkowe lub sypkie kadzidło z węglem drzewnym na rozkołysanym palniku.) Wtedy zapal wszystkie rozmieszczone kociołki w 4 kierunkach, zaczynając od wschodniego i idąc zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Uformuj twój krąg w zwyczajny sposób, lecz wezwij Boginię następująco:

"Święte łono, dawczyni tajemnicy Życia, Matko wszystkiego co istnieje w Wszechświecie,
proszę cię o opiekę nad tym zgromadzeniem i twą obecność w mej pracy.
Jestem zgromadzona w czczeniu twych darów i ma praca jest prawie przenajświętsza.
Niech tak się stanie"

i wezwij Boga w następujący sposób:

"Ogniu niebios, Opiekunie wszystkiego co istnieje w Wszechświecie,
proszę cię o opiekę nad tym zgromadzeniem i twą obecność w mej pracy.
Jestem zgromadzona w czczeniu twych darów i ma praca jest prawie przenajświętsza.
Niech tak się stanie"

(kontynuuj z zaznaczaniem kręgu jeśli nie jest jeszcze zakończony)
Zapal 13 kotłów i wtedy kociołek Bogini w środku i powiedz:

"Ciepłe i ożywcze Światło
Ocknij i przyprowadź naprzód piękno
dla kawałka kunsztu mych uciech i mej hojności,
PANIE i PANI
Thorze i Freyo"

(możesz też zastępować dowolnymi imionami twego kręgu używając ich dla Boga i Bogini - zależy jak też osobiście wolisz)

Namyśl się przez chwilę nad przychodzącym ciepłem i światłem i ofiaruj kadzidło.
Powiedz:

"O pradawni Jedyni
Wieczna Boginio i Święty Królu którego kunszt
zwiastują wiosną i jest hojnością
będącą ze mną w świętowaniu
Nawołując do Thora i Freyi
Dawcy żniw i błogosławionej Pani
Niechaj będzie tu czas i miejsce by święcić twą moc i twą urodę
Niechaj tak się stanie"

Zapal kociołek z strąkiem zboża i wznieś to z bochenkiem chleba w drugiej ręce i mów (lub ciastka - zależnie od ciebie lub twej tradycji użyj ceremoni do ciastek i wina/owoców).

"Mój Panie i Pani, jak ziarno pochodzi z zboża, tak z mąki pochodzi chleb, Znak wiecznej wartości naszych pór roku i ich przemian."

Odłam kawałek chleba lub ciastka i spal to jako ofiarę w środkowym kotle. Później powiedz:

"W głębinach Lodowatej Zimy nasionko Ziemi leży głęboko w łonie Wielkiej Matki.
Wiosna przynosi the ciepło Ojca i z ich połączenia przybywa nowe życie. Ukończenie cyklu przynosi jedzenie dla dzieci świata.
Gdy smakuję jedzenia powinnam znać
mądrość cykli i być błogosławiona poprzez pokarm mądrością przenikającą me życie"

Poświęć ciastka i wino/owoce w typowym zwyczaju i uczestnicz w tym,
lecz pierw wznieś twój kielich lub róg pitny i powiedz:

"Wznoszę ku tobie Freyo
Wznoszę ku tobie Thorze
Za waszego kunsztu błogosławieństwo"

Po tym złącz się w medytacji z Panem i Panią na chwilę, później zamknij krąg w twój zwyczajny sposób.

Dobry IMBOLE

Odmiany Wicca

Wicca Gardneriańska

Tradycja gardneriańska została zapoczątkowana przez Geralda Gardnera w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, jednak wyznawcy tej tradycji utrzymują, że powstała ona znacznie wcześniej i pozostawała w ukryciu od czasu prześladowań Czarownic w epoce średniowiecza aż po połowę ubiegłego wieku. Ta pierwsza tradycja Wicca wywarła wielki wpływ na kształtowanie się tradycji Wicca w ogóle. Wielu członków tradycji odeszło od grupy, tworząc później własne odłamy, jednak opierając swe teorie właśnie na naukach nabytych u Gardnerian. Przyjrzyjmy się zatem dokładniej![if !vml]![endif] powstaniu i samej tradycji gardneriańskiej. Jak już wcześniej wspomniałam za twórcę współczesnego Czarostwa - Wicca uznaje się Geralda Brosseau Gardnera (1884 - 1964), emerytowanego brytyjskiego urzędnika kolonialnego (celnego), z zamiłowania spirytystę i okultystę. Interesujący się antropologią i folklorem wydał w 1945 roku dzieło pod tytułem "Witchcraft Today" (Dzisiejsze Czarostwo). W dziele tym autor powtarza tezy Margaret Murray, prezentuje także pogląd, iż sabaty mają miejsce nadal, a on sam doświadczył tego w 1939 roku w New Forrest w Anglii - został inicjowany w tradycje Starej Religii przez Dorothy Clutterbuck (1880 - 1951) - Największą Kapłankę jednego z ostatnich kowenów Starej Religii. W 1949 roku napisał "High Magic Aid"- powieść mówiącą o średniowiecznym Czarostwie i opisał w niej wiele praktyk kowenu z New Forrest. W 1951 roku w Anglii zniesiono ostatnie z praw zakazujących praktykowania czarów za sprawą Kościoła Spirytualistycznego, który mógł się uprawomocnić dopiero po zniesieniu tego martwego przepisu prawnego. Gardner wykorzystał tę okazję, publikując właśnie wspomniane powyżej " Witchcraft Today", gdzie szczegółowo opisał praktyki swojego kowenu. Gardner studiował w okultystycznej loży Ordo Templis Orients, miał duże doświadczenie w magii rytualnej, był także niezłym antropologiem amatorem i znał Aleistera Crowleya - najsłynniejszego okultystę XX wieku. Można zatem wnioskować, iż rytuały, które stworzył, miały swoje źródła nie tylko w kowenie z New Forrest, ale także w klasycznej magii rytualnej i wiedzy antropologicznej. Uważa się za prawdopodobne, że Crowley był konsultantem Gardnera w tworzeniu podstaw Wicca. Jednakże początkowe rytuały Gardnera różnią się znacznie od wersji ostatecznej. Wynika z tego, że nawet jeżeli Crowley próbował użyć Wicca jako przedsionka dla pozyskiwania wyznawców swojej Thelemy, to pomysł ten został szybko odrzucony przez Gardnera. Również "Księga Cieni" budzi trochę kontrowersji, gdyż zawiera dużo cytowanych materiałów z dzieł W. Blake, W. B. Yeat`sa i właśnie Crowleya. Jednak późniejsze publikacje zostały oczyszczone z tych naleciałości, a stało się to za sprawą jego najzdolniejszej uczennicy Doreen Valiente (1922 - 1999).

Głową kowenu w tradycji gardneriańskiej jest Najwyższa Kapłanka. Wyznawcy bardzo mocno trzymają się rytuałów stworzonych przez Gardnera, co nie oznacza, że nie tworzą nowych w miarę potrzeby. Po prostu nigdy nie zmieniają samego rdzenia tradycji.

Miłość i szczerość to główne wartości. Najważniejszymi tematami w tej tradycji są reinkarnacja i wiccańskie przykazanie (Wiccan Rede) : As it harm none do what you will (Czyń swą wolę dopóki nie krzywdzisz tym innych).

Wicca Gardneriańska działa w zorganizowanych grupach, zwanych zgromadzeniami, które nie są ze sobą powiązane żadnymi zależnościami. Jednakże Najwyższa Kapłanka zawsze może się zwrócić po pomoc czy poradę do Najwyższej Kapłanki swego kowenu macierzystego, co tworzy możliwość utrzymania ciągłości przekazu i wspólnoty samopomocy. Tradycja ta jest bardzo zamknięta i niechętna do dyskusji na swój temat z osobami z zewnątrz. Dlatego też Gardnerianie są często niechętnie traktowani przez innych Wiccan, którzy często żartują z ich rzekomego snobizmu. Gardnerianie szczycą się faktem, że mają tzw. "czystą linię przekazu" od Kapłanki "Old Dorothy" Clutterbuck, która jak już wiemy inicjowała Gardnera.

Gardnerianie postrzegają Boginię w jej trzech aspektach (panny, matki i staruchy), zaś jej parterem jest Bóg o dwóch obliczach - młody król lata i stary król zimy.

Kobiety w tej tradycji mają trochę więcej do powiedzenia, jednak koweny w miarę możliwości składają się z małżeństw, albo przynajmniej z wypośrodkowanej liczby mężczyzn i kobiet. Chodzi tu o równowagę energetyczną. Większość rytuałów opiera się na energii wyzwolonej w interakcji Pani i Pana, przejawiających się w oddziaływaniach męskich i żeńskich energii uczestników. Wiele jest w ich działaniach tańców, śpiewów i innych wspólnych aktywności. Działania magiczne odprawiają nago (skyclad - strój z nieba; ubrani w niebo).

Koweny gardneriańskie mają trzystopniową strukturę inicjacyjną. W rytuałach pobrzmiewają dawne echa szamańskich prób odwagi np. poprzez symboliczny rytuał chłosty (oczywiście nikomu nie dzieje się żadna krzywda).

Trzeci stopień inicjacyjny oznacza, że dana osoba staje się Najwyższą Kapłanką/Kapłanem i zyskuje prawo przewodzenia grupowym obrzędom, trenowania innych a także otrzymuje miano Strażniczki/Strażnika tradycji.

Wicca Gardneriańska odznacza się wielką tajemniczością dotyczącą siedzib i miejsc spotkań, jak również rytuałów. Zresztą wiele rytuałów nie zostało ujawnionych, zatem poznać je można dopiero po inicjacji, na którą naprawdę bardzo trudno zasłużyć.

Wicca Aleksandryjska (Aleksandriańska).

Tradycja aleksandryjska powstała z tradycji gardneriańskiej. Jest mocno zmieniona w stosunku do oryginału. Tradycja ta została stworzona przez Aleksandra Sandersa, później dołączyła jego żonę Maxime. Alex twierdził, że w 1933 roku w Starą Wiarę wtajemniczyła go babcia. Sanders przybrał tytuł "Wielkiego Kapłana i Króla Czarownic" i stworzył własną wersję "Księgi Cieni". Krążą opinie, że skopiował rytuały od Gardnera i po prostu je zmodyfikował i rozwinął.

W tradycji aleksandryjskiej kładzie się większy nacisk na magię rytualną, ceremonialną. Obie płcie są sobie równe i mają takie same prawa. Tradycja aleksandryjska jest bardziej liberalna, eklektyczna , otwarta na zmiany. Aleksandrianie odnoszą się do nagości bardziej uznaniowo (tzn. stosują ją tylko według uznania) i często podczas rytuałów noszą habity, dekorowane płaszcze. Grupy aleksandryjskie są silne w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, a także w USA, gdzie wychodzi kwartalnik "Alexandrian Newsletter"(Nowości Aleksandryjskie). W Stanach Zjednoczonych powstała też tradycja łącząca Wicca Gardneriańską i Aleksandryjską - nazywa się Algard (założyła ją inicjowana w obu rytach Mary Nesnick). Aleksandrianie używają tzw. "kondensatorów fluidów" - są to pewne ekstrakty ziołowe.

Rok liturgiczny u Aleksandrian opiera się głównie o dwa wielkie cykle mitologiczne zaczerpnięte z dawnych celtyckich wierzeń. Pierwszą połowę roku ma we władaniu Król Ostrokrzewowy, zaś drogą - Król Dębowy. Opiera się na tym parę, ważnych w tej tradycji, rytualnych przedstawień, dotyczących śmierci i zmartwychwstania Boga.

Wspomnę jeszcze tylko, że niektórzy uważają również, że Aleksandrian Wicca wywodzi się bezpośrednio z tradycji starożytnej Aleksandrii...

Wicca Celtycka

Kościół Wicca - Szkoła Wicca Frostów
Celtic Wicca (Wicca Celtycka) to tradycja założona przez małżeństwo: Gavina i Yvonne Frost. Kościół Celtic Wicca odwołuje się do tradycji i praktyk pochodzących od przedchrześcijańskich Celtów z terenów Irlandii, Walii, Szkocji, a także niektórych elementów folkloru teutońskiego (np. używanie run). Zawierają się tu też niektóre elementy praktyk druidzkich. Jest to tradycja najbardziej skierowana "ku naturze" i posiadająca najwięcej "religijnych aspektów Mocy". Frostowie oferują korespondencyjne kursy w ich odmianie Wicca. Ich tradycja to połączenie Wysokiej Magii Hermetycznej, eklektycznej Wicca i celtyckich wierzeń. Uważa się ją za jedną z najbardziej niezwykłych i kontrowersyjnych odmian Wicca. Jako że jest to bardzo otwarta tradycja, publikująca wiele materiałów i ogłaszająca swoje szkolenia nawet w poważnych i szanujących się czasopismach, jest bardzo krytykowana przez Gardnerian, którzy są bardzo wyczuleni na punkcie tajemnicy. Szkoła Wicca Frostów jest bodajże największą szkołą Czarownictwa w Stanach Zjednoczonych. Z charakterystycznych cech można wymienić używanie trzech kręgów. Tworzą je z soli, siarki i ziół, a wszystko to jest udekorowane magicznymi glifami. W rytuałach używają sztyletu (athame) z białą rączką, zamiast tradycyjnie czarnej.

Wicca Dianiczna (Dianic Wicca)

Ta tradycja ma dwa główne nurty. Pierwsza to "Old Dianic Wicca" (Wicca Staro-Dianiczna). Zapoczątkowana została w USA w Teksasie przez Morgana Mc Farlanda i Marka Robertsa, którzy w swojej teologii faworyzują Boginię. Stara Dianiczna Tradycja daje pierwszeństwo Bogini (Dianie), zaś Boga czci jako jej ukochanego partnera i kochanka. Koweny są mieszane, składają się z przedstawicieli obu płci.

Druga gałąź "Dianic Wicca" jest feministyczną odmianą kultu Czarownic. Całkowicie skupiona na postaci Bogini, wyklucza mężczyzn i pała do nich dużą niechęcią. Jest eklektyczną mieszaniną różnych tradycji rytualnych, jednakże zasadą jest tu, że w zgromadzeniach (kowenach) udział biorą jedynie kobiety. Stanowią luźne struktury, bez hierarchii, mocno anarchistyczne. Ta feministyczna odmiana Wicca nie ma stałych rytuałów. Jej wyznawczynie bardziej eksperymentują i bawią się tematem, niż trzymają się jakiś określonych reguł czy tradycji. Często są to działaczki polityczne na gruncie feminizmu, które wykorzystują wiccańską symbolikę jako ikonę w swych politycznych akcjach. Uważa się, że wiele z nich to lesbijki, choć koweny są otwarte na kobiety o różnych orientacjach. Ich organizacja to "Re-reformed Congregation of the Goddess" w USA wydająca pismo "OF a LIKE MIND"(Od Ulubionego Ducha) i sponsorująca konferencje i spotkania na temat Dianicznego Czarostwa. Większość złej prasy na temat Wicca, uznającą ją jako religię kobiet zaślepionych niechęcią do mężczyzn i wyznającą Ubóstwioną Kobiecość, pochodzi właśnie z obserwacji akcji dianicznych Wiccanek. Wspólnota religijna Tradycji Dianicznej traktowana jest jako "sisterhood" (siostrzeństwo). Jej wyznawczynie dużą wagą przywiązują do aspektu ekologicznego - "ochrona Ziemi przed gwałtem nowoczesnej cywilizacji". Do grup czysto kobiecych można też zaliczyć "Isis Fellowship" (Towarzystwo Iris) - założone w 1976 roku w Denbigh w Wielkiej Brytanii (wydawany jest przez nie magazyn "Sirius").

Seax Wicca (Wicca Saksońska)

Raymond Buckland połączył Wicca Gardneriańską z Wicca Celtycką tworząc w ten sposób właśnie Seax Wicca. W przeciwieństwie do większości tradycji, w których uznaje się zgromadzenie za podstawową "jednostkę administracyjną", Wicca Saksońska kładzie nacisk na samotnych adeptów, zwanych czasem "samotnikami". Innym wyróżnikiem jest brak konieczności rytualnej inicjacji do społeczności Wicca, a promowanie w zamian samoinicjacji. W większości tradycji nie dość, że nowy członek powinien być rytualnie wprowadzony do zgromadzenia, to jeszcze przez rok od ceremonialnej inicjacji nie mógł ustanowić własnego zgromadzenia. W tradycji saksońskiej zgromadzenie może założyć każdy, kto uzna, że sprosta takiemu wyzwaniu.

Wicca Teutońska lub Północna

(Teutonic Wicca lub Norse Wicca i Asatru Wicca)
Ta odmiana Wicca odwołuje się do tradycji i mitologii germańskich. Bogowie (siły) otrzymują imiona i atrybuty czerpane z tradycji ludów północy. Bóg to na przykład Odyn (pierwiastek męski) a Bogini to Freya (pierwiastek żeński). Wyznawcy tej grupy często uprawiają magię runiczną i używają takich symboli jak Młot Thora (Miolnir) na równi z symbolami właściwymi Wicca (np. pentagram). Wyznawcy religii Asatru często dystansują się do Norse Wicca zarzucając im mieszanie tradycji, przynależność do ruchu New Age a nawet brak własnej głębokiej tradycji (uważają, że jest to religia wymyślona - "made up religion"). Na styku obu tych nurtów mieści się działalność Freyi Aswynn z "Ring of Throt", która zwraca uwagę na szczególną rolę kobiet w dawnych społeczeństwach pogańskich.

Ceremonial Wicca (Wicca Ceremonialna)

Jest to odmiana ezoteryczna, kładąca duży nacisk na naukę magii. Tradycja ta kultywuje ekstremalne techniki wykorzystania mocy. Ceremoniały są bardzo silnie związane z naturą i bazują na rytuałach pochodzących z okultyzmu.  

Stragheria (Strega)

Jest to włoski ludowy kult mocy. Z tego względu, że jest bardzo podobny do Wicca, można go traktować jako jedną z odmian Wicca. Jest to system wywodzący się z czasów poprzedzających XIV wiek, oparty na "Ewangelii Czarownic" autorstwa Lelanda (z materiałami Maddaleny).

Dziedziczna Wicca (Hereditary Wicca)

Dziedziczona rzekomo rodzinnie i przekazywana dzięki więzom krwi i mariażom rodzinnym. Tutaj można dopisać tzw. Dziedziczne Czarownice oraz Tradycje Rodzinne (FamTrad - Family Tradition) - zdaniem członków tych tradycji, odziedziczone po babkach Czarownicach.

Tradycjonaliści

Jest wiele odmian, na przykład: grecka, szkocka, irlandzka, walijska i inne.
Jest to podobnie, jak ruch dianiczny, odłam Wicca, który obejmuje różne tradycje. Każda grupa tradycjonalistów bazuje na własnych, czyli powstałych na danym obszarze, mitach, literaturze, folklorze, tradycji. Różnorodność tych odmian jest najlepiej widoczna na przykładzie różnorodności imion tych samych lub pełniących podobne funkcje bogiń i bogów.

Faery Wicca

Tradycja propagowana przez Corę Anderson i Victora Andersona - nauczyciela Francesci de Grandis (w Polsce ukazała się jej książka "Zostań Boginią" - bardzo cenna pozycja zarówno dla kobiet jak i mężczyzn) i Starhawk. Faery Wicca bazuje na szamaniźmie.

Wspólne wierzenia, ideały

Wicca nie uznaje dogmatów, a jej odłamy wierzą w nieco inne rzeczy. Jednak istnieją pewne wspólne ideały i zasady wynikające z ogólnej filozofii, które je łączą. Najlepszym tego przykładem jest podstawowa zasada wiccańska (The Wiccan Rede), uniwersalnie akceptowana przez wszystkie grupy, tradycje, odłamy, a mianowicie: "Czyń, co chcesz, bylebyś nie krzywdził nikogo". Grupy przeważnie wyznają panteizm, czyli wszechobecność boskiego pierwiastka w przyrodzie. Często wyznawany jest też animizm - wiara związana dość ściśle z szamanizmem, mówiąca że każde zwierzę czy przedmiot ma swojego ducha. Cechą wspólną wiccańskich tradycji jest także to, że żadna z nich nie nawraca i nie namawia do przyłączenia się, a raczej wprost przeciwnie - uważa się, że adept sam musi trafić do grupy, kierując się głosem serca, lub, jak określają to niektórzy, za głosem Bogini wołającej swoje dzieci. W przeważającej większości tradycji natura jest niezwykle istotna i to pod wieloma względami: jako źródło mocy, bezpośrednia personifikacja Boga i Bogini, nieodłączny element naszego życia. Warto zajrzeć do Podstawowych Zasad Czarostwa, gdzie przedstawiłam dokładniej główne prawa, jak na przykład prawo trójpowrotu, które najogólniej mówiąc sprawia, że czynienie zła staje się co najmniej nieopłacalne.

Rytualy Wiccan:

-Rytuał Otwierania Kręgu

Najwyższa Kapłanka kieruje się w stronę każdego z czterego kierunków w kole, i rysując Pentakl Wypędzania, wypowiada:

Strażniku Wschodu (Południa, Zachodu, Północy),
Moco Powietrza (Ognia, Wody, Ziemi), dziękujemy wam
Za przyłączenie się w nasz krąg
I dziękujemy za wasze błogosławieństwo
Gdy wy odejdziecie
Niech teraz będzie pokój między nami i wami
Teraz i wiecznie. Bądźcie błogosławione.

Unosi swój sztylet Athame ku niebu i dotyka nim ziemi, otwiera ramiona i wymawia:

Krąg jest otwarty, lecz nie złamany,
niechaj spokój Bogini
Przybędzie w twe serce,
Radosne spotkanie, i radosna.
I radosne spotkanie ponowne. Bądźcie błogosławione. 

Rytuał Błogosławienia Wina 

Zastosowanie:
pracowita część Kręgu Esbat (każdy szacowny Krąg)

Przebieg:
Najwyższa Kapłanka stoi w Boskiej pozycji przed ołtarzem.  Najwyższy Kapłan napełnia Kielich czerwonym winem i ofiaruje jej klęcząc na kolanach.

Najwyższa Kapłanka bierze Athame pomiędzy jej dłonie i trzyma nad Kielichem.

Najwyższy Kapłan:

Jako iż athame jest dla mężczyzn,

Najwyższa Kapłanka:

tak więc puchar jest dla kobiet;

(zanurza Athame w Kielichu)

Oboje:

i połączywszy się niosą błogosławieństwo.

Odkłada Athame na bok, Najwyższa Kapłanka przyjmuje puchar od Najwyższego Kapłana (pocałunek), popija łyk i zwraca mu puchar(pocałunek)
który także wypija łyk i powstaje by podać go kobiecie (pocałuenk) by popiła łyk i odtąd puchar wędruje od kobiet do mężczyzn (pocałunek)
i mężczyzn do kobiet (pocałunek) dokoła Kręgu. Jeśli jest więcej do zrobienia, puchar zrobi okrążenie zaledwie jednorazowo i powraca na ołtarz, w przeciwnym razie jest zastępowany w środku Kręgu. 

Ofiarowanie Wina i Ciasteczek 

Mężczyzna klęczy w przodzie ołtarza przed kobietą. Trzyma ona wzniesiony do góry Kielich wina i trzyma jej Athame poniżej, opuszczając Athame do wina. Mężczyzna mówi:

"Jako iż Athame jest dla mężczyzn, tak też puchar jest dla kobiet;
i w połączeniu stają się prawdziwą jednością."

Kobieta odkłada athame na ołtarz i całuje mężczyznę który wciąż klęczy i przyjmuje Kielich od niej. Popija łyczek wina, całuje ją ponownie i popija łyczek, powstaje, i przekazuje go innej kobiecie z pocałunkiem. Kielich jest przekazywany wokoło Stożka, od mężczyzn do kobiet, z pocałunkiem za każdym razem, aż uczestnicy Stożku popiją łyczek wina. Kielich może być ponownie napełniany, każdy może pić z niego z powtórzeniem rytuału,
aż Kielich zatoczy pełne koło. By poświęcić ciastka, kobieta wznosi jej Athame, i mężczyzna, klęczący przed nią, podtrzymuje naczynie. Kobieta rysuje Pentakl Przywołania Ziemi w powietrzu ponad talerzem, wtedy mężczyzna mówi:

"O Królowo wielu tajemnic, błogosław te jadło w naszych ciałach;
obdaruj zdrowiem, zamożnością, siłą, radością i pokojem,
a także spełnieniem w miłości takim jest doskonałe szczęście."

Kobieta opuszcza jej Athame i przekazuje ciastka mężczyźnie z pocałunkiem, przekazuje je później z pocałunkiami i wędrują one wokoło Stożka tą samą trasą co wino. Bądźcie pewni iż zostanie nieco wina i nieco ciastek dla ofiarowania ich Ziemi oraz Gnomom. Po spotkaniu, wynieście ofiarę na zewnątrz domu jeśli spotkanie odbyło się w zamkniętym pomieszczeniu, lub ukryjcie w lesie lub na polach, jeśli spotkanie odbyło się na otwartej rzestrzeni.

Poświęcanie Kielicha, Athame lub innych narzędzi rytualnych

Przed tym złożeniem duchowym przynoszę (nazwa rodzaju narzędzia) by ofiarować je by służyły Pani i Panu. (Przenoszę narzędzie trzykrotnie całkowicie okadzając je nad dymem kadzidła.)

"Poprzez moc powierza, bądź oczyszczone.
Bądź poświęcone czystością zamiarów
i poprzez niewinność tych wszystkich zamiarów dla których poprzez twój Kunszt
użyć można bez krzywd i dla powszechnego dobra."

(Przenoszę narzędzie trzykrotnie bezpośrednio lub całkowicie w płomieniach płonącego kotła.)

"Poprzez moc ognia, bądź oczyszczone.
Bądź ofiarowane czystości pragnień, i dla niewinności wszystkich celi które poprzez twój Kunszt
pomagasz osiągnąć bez krzywd i dla powszechnego dobra."

(Weź kilka kropli wody i spryskaj lub rozmaż na instrumencie.)

"Poprzez moc wody, bądź oczyszczone.
Bądź ofiarowane czystości uczuć, i dla niewinności tego wszystkiego co może być użyte w duchu harmonii,
bez krzywdzenia i dla powszechnego dobra."

(Dotknij instrumentem do skały lub soli w północnej s