Demony- istoty występujące w wielu wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach.

W religii greckiej demon to początkowo nieosobowa moc nadprzyrodzona, którą z czasem zaczęto wyobrażać sobie w postaci różnych duchów podrzędnych bogom. Pierwotnie pojęcie to stanowiło zarówno pozytywne jak i negatywne określenie nadludzkiej istoty r11; demony bywały groźne, ale i dobrotliwe, jako takie pełniły na przykład funkcję duchów opiekuńczych. Od czasów Ksenokratesa demony zaczęto utożsamiać przede wszystkim ze złem, bowiem wszelkie uwikłanie w materię uważano za złe, więc i istoty powiązane z materią choćby częściowo. W historii religii można zaobserwować, że często demonami stawały się zdegradowane bóstwa politeistyczne wyparte w toku rozwoju wierzeń z panteonu głównych bóstw. Często też podporządkowywano obcych bogów własnemu Bogu (w religiach monoteistycznych), degradując ich do poziomu demonów, dobrym przykładem takiego zjawiska jest rzdemonizowanier1; Baala w Starym Testamencie. Na kształtowanie się demonologii w judaizmie, a za judaizmem w chrześcijaństwie i islamie, wielki wpływ miały irańskie wierzenia. Demony w tych religiach także zajmują pośrednią pozycję między ludźmi a Bogiem. Od czasów św. Augustyna uznano je za istoty jednoznacznie złe i zidentyfikowano z diabłami. W wierzeniach słowiańskich najczęściej występujące typy demonów to: rusałki, południce, północnice, strzygi, topielice, latawce, płanetnicy, ubożęta i skrzaty oraz tzw. bobo. Sposoby przedstawiania demonów odzwierciedlały lęki oraz niebezpieczeństwa grożące człowiekowi, ale także nadzieje i sposoby obrony przed zagrożeniami. Jedno z najczęstszych wyobrażeń to demon o postaci drapieżnego zwierzęcia (otwarta paszcza z wielkimi zębami, ogromne oczy, ostre pazury), pojawiający się w nocy w miejscach budzących grozę. Napada jak dzikie zwierzę, przynosząc śmierć, zagrożenie, niszcząc materialne podstawy bytu. Czasem demony w takiej postaci utożsamiane są z groźnymi zjawiskami przyrody oraz niebezpiecznymi impulsami wypływającymi z wewnętrznej natury człowieka. Demony często pełnią także funkcję strażników, chroniących określone terytorium w imieniu jego rpanar1;. Takie demony najczęściej przedstawiano w postaci pół ludzkiej, pół zwierzęcej. Tak właśnie pierwotnie wyobrażano sobie cherubiny, strażników raju. Ponadto wiele wyobrażeń demonicznych odwołuje się do postaci, które na ogół są człowiekowi życzliwe, a szkodzą mu jedynie w słusznym gniewie, demony często też wiąże się z postaciami zmarłych, niebezpiecznymi duchami przodków. Przed demonami mają chronić m.in. amulety, specjalne zaklęcia, ofiary błagalne. Według założeń spirytyzmu demon to określenie ducha trzeciego rzędu. Przydało by się rozruszać to forum, prosił bym w imieniu użytkowników byście dodawali artykuły gdy znajdziecie coś ciekawego i godnego uwagi, oczywiście jeśli tylko znajdziecie czas. ps. Staram się jak mogę ale zawsze artykuły są za krótkie .