Opowieści o duchach są niezwykle popularne. Każdy z nas zna kogoś, kto ma znajomego, który przysięga, ze widział ducha na własne oczy. Większość tych historii to wymysły, niektóre jednak wydarzyły się faktycznie...

Opowieści o duchach są niezwykle popularne. Każdy z nas zna kogoś, kto ma znajomego, który przysięga, ze widział ducha na własne oczy. Większość tych historii to wymysły, niektóre jednak wydarzyły się faktycznie. Czy są miejsca, w których aktywność duchów jest większa? Stare budynki, cmentarze, szpitale? A co jeśli są tereny, na których takich nawiedzonych miejsc jest więcej? W Polsce opowieści dotyczą głównie starych, poniemieckich domów. Czy ziemie odzyskane są szczególnie narażone na nawiedzenia? Kasia mówi, że nigdy nie zapomni tej nocy. Roześmiane i rozbawione wracały z siostrą z odwiedzin u znajomych. Siostry mieszkały z rodzicami w starym poniemieckim domu. Wejściowe drzwi miały specjalny stary zamek antywłamaniowy - aby je otworzyć z zewnątrz, klucz obracało się w lewo, a od wewnątrz odwrotnie. Drzwi były stare i zawsze miały trochę luzu. Miały też małą zasuwkę, która nigdy nie była używana. Kasia włożyła klucz w zamek i przekręciła. Drzwi ani drgnęły - nie miały też luzu, jakby ktoś od wewnątrz trzymał je ramieniem. Rozbawione siostry były pewne, że może kręcą kluczem w złą stronę. Jednak mimo prób drzwi pozostawały zamknięte. Nagle z domu rozległo się charakterystyczne skrzypienie drzwi wewnętrznych, a na schodach słychać było stukanie psich łap. Kiedy "pies" dobiegł na sam dół, drzwi wejściowe nagle otworzyły się same. W domu panowała cisza, domownicy spali, nawet pies drzemał spokojnie na swoim posłaniu. Siostry były przerażone - przecież obie widziały problem z otwieraniem drzwi i słyszały dźwięki dochodzące z domu. Basia wychodziła za mąż. Na jej ślub zjechała się rodzina z całej Polski. Jakie było zdziwienie wszystkich, kiedy rano zobaczyli w rogu przedpokoju drżącego i bladego z przerażenia 18-letniego brata pana młodego. Chłopak długo dochodził do siebie. Nie chciał mówić o tym, co go spotkało. W końcu powiedział, że obudził się w nocy i poszedł do łazienki. Kiedy przechodził przez przedpokój zobaczył wysoką, ubraną na biało postać kobiety. Obecny w pomieszczeniu pies uciekł z piskiem. Już zawsze przechodząc przez przedpokój był przestraszony. Takich opowieści o duchach jest mnóstwo. Ciekawostką w tych dwóch przypadkach jest fakt, że wydarzyły się na jednym i tym samym szczecińskim osiedlu domów jednorodzinnych. Osiedle to ma długą historię. Domy, które na nim stoją w większości są poniemieckie. Przed wojną zamieszkiwali je prawnicy, lekarze, bankierzy. Zaraz po wojnie było to bardzo niebezpieczne miejsce. Mało kto chciał tu mieszkać. Oddalone od centrum, częściowo zrujnowane budziło u pionierów Szczecina raczej obawy, niż chęć zamieszkania. Wśród mieszkańców szybko też zaczęły krążyć opowieści o duchach w ich domach. Nie jest to jedyne miejsce na ziemiach odzyskanych, o którym krążą straszne opowieści. Z podobnymi historiami spotkać się możemy np. na Śląsku czy Pomorzu. Każda odzyskiwana ulica, kamienica czy dom okupione są krwią. Toczyły się tu walki, ale też dochodziło do samosądów i linczów na Niemcach. Wielu mieszkańców tych domów po prostu uciekło, często pozostawiając cały życiowy dobytek. Dla osób wrażliwych, obdarzonych zdolnościami mediumicznymi mieszkanie w starych kamienicach w centrum miasta jest udręką. Odgłosy walk, krzyki mordowanych, przechodzące przez mieszkanie postacie są tu codziennością. Osoby wrażliwe bardzo źle czują się w tych miejscach. Rejestrują zmiany temperatury i ogarnia je nieuzasadniony lęk. Są pokoje, w których nikt nie chce spać czy przebywać.

 

Mieszkańcy jednego z mieszkań w starej poniemieckiej kamienicy opowiadają o swoich przeżyciach z przerażeniem. W jednym z pokojów i oni i nocujący u nich goście widywali zgarbioną, białą postać przemieszczającą się powoli w kierunku łóżka. W mieszkaniu wyczuwało się obecność niewidzialnego psa. Ale najgorsza była łazienka - każda wyprawa do niej okupiona była strachem i nerwami. Wyczuwało się w niej wyraźną wrogość i nienawiść oraz nagłe zmiany temperatury. Najsilniej te wrażenia odbierały dzieci, które unikały łazienki i płakały na myśl, że muszą tam iść. Czy stare, poniemieckie mieszkanie było nawiedzone? Zapewne tak. Nawet jeśli nie są to duchy, to z pewnością można w tym przypadku mówić o emocjach dawnych mieszkańców. Powodem, dla którego poniemieckie domy słyną ze swojej strasznej aury są zapewne wyrażenia z przeszłości. Oczywiste jest, że w każdym starym domu ktoś umarł. Czasem są to śmierci tragiczne czy dramatyczne. Jednak w tym przypadku chodzi o coś więcej - o dawnych mieszkańców masowo wypędzanych ze swoich siedzib. Ich uczucia - żal, wściekłość, smutek, nienawiść na stałe zatrzymały się w starych murach. To one sprawiają, że dusze dawnych mieszkańców wracają po śmierci w miejsca, które w ich odczuciu są domem, który niesprawiedliwie musieli opuścić. Te złe emocje mogą wpływać na energetykę pomieszczeń. A jak sobie poradzić z tymi zjawiskami? Warto ocenić, na ile przeszkadza nam obca obecność w domu. Czy jest ona dla nas obojętna czy też czujemy strach lub mamy złe samopoczucie? Jeśli obecność duchów i energii jest w naszej ocenie negatywna, to bardzo ważne jest energetyczne oczyszczenie swojej przestrzeni życiowej. Można to zrobić za pomocą ziół czy medytacji. Jeśli to nie pomoże, być może będziemy zmuszeni zwrócić się o pomoc do specjalisty – świeckiej osoby zajmującej się duchami lub do księdza. Autor: Małgorzata Maćkowiak Źródło: Onet