Pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku na cmentarzu Highgate w Londynie wokół grobów i na ścieżkach znajdowano martwe koty, psy i szczury.

Pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku na cmentarzu Highgate w Londynie wokół grobów i na ścieżkach znajdowano martwe koty, psy i szczury. Zwierzęta nie miały widocznych ran ani śladów walki. Podejrzewano, że zostały otrute przez bezlitosnego sadystę-psychopatę. Obserwacje i przeszukanie cmentarza niczego nie wyjaśniły. Martwe zwierzęta zbadał lekarz weterynarii. Okazało się, że żadne ze zwierząt nie miało w sobie kropli krwi. "Wygląda na to, że została spuszczona lub wyssana"- napisał w orzeczeniu. Nie wyjaśnił jednak, w jaki sposób ciała pozbawiono krwi. Pojawiły się więc opowieści o wampirze wysysającym krew ze zwierząt, przybyszach z kosmosu, tajemniczej sekcie. Mieszkańcy Highgate poczuli się zagrożeni. Morderca był bezkarny, a policja nie mogła nawet sporządzić jego portretu psychologicznego.

W roku 1969 wypadkami na cmentarzu zainteresował się przewodniczący brytyjskiego towarzystwa zajmującego się wampiryzmem, Sean Manchester.Też nie postawił diagnozy. Uznał natomiast, że przyczyny śmierci zwierząt są paranormalne. Zdecydował się na przeprowadzenie rytuału przepędzenia zła z cmentarza, jak to ogólnie określił. Szczegółów nie zdradził. Wiedziano jedynie, że odprawił go nad trzema pustymi trumnami. Magia jednak nie zadziałała i na cmentarzu ciągle znajdowano martwe zwierzęta. Manchester dalej szukał rozwiązania.

W starych kronikach wyczytał o żyjącym niegdyś w okolicy "potomku" Draculi. Przeszukiwał okolicę, aż wreszcie obok zrujnowanego domu znalazł grób, w którym według wszelkich wskazówek miał spoczywać wampir z Highgate. Zgodnie z przepisami o ekshumacji, wykopano trumnę z resztkami zwłok i przeniesiono na odległy cmentarz. I trzeba przyznać, że gdy w nowym miejscu zasypano trumnę ziemią, na cmentarzu w Highgate nie znaleziono już ani jednego martwego zwierzęcia. Manchester triumfował.

Opracowane przez Ilonę Sojewską "Czwarty Wymiar"