Święta Śmierć, czyli Santa Muerte lub La Santisima Muerte to religijna postać, której kult jest szczególnie rozpowszechniony w Meksyku.

Zastraszacze

  Święta Śmierć, czyli Santa Muerte lub La Santisima Muerte to religijna postać, której kult jest szczególnie rozpowszechniony w Meksyku. Mimo że nazywana „świętą”, oczywiście nie było żadnego procesu kanonizacji. Niemniej ludzie zanoszą do niej prośby o szczęście, miłość, ochronę, powrót do zdrowia, a nawet odzyskanie skradzionych przedmiotów czy powrót porwanych członków rodziny. Kościół katolicki jest przeciwny jej kultowi. Wierni jednak wierzą, że czyni ona prawdziwe cuda dla tych, którzy się do niej modlą i ją adorują. Kult Santa Muerte jest wyjątkowo popularny wśród więźniów, złodziejaszków, skorumpowanych policjantów, handlarzy narkotyków i wszelkiej maści przestępców. Jednak znajduje ona swych wyznawców także wśród zwykłych ciężko pracujących obywateli, którzy choć próbują przestrzegać prawa, na co dzień spotykają się z głodem, niesprawiedliwością, korupcją i przestępczością. Meksyk nie jest najłatwiejszym miejscem do życia.
 Santa Muerte może być zarówno kobietą, jak i mężczyzną. Jej figury bywają ubrane na podobieństwo popularnego wyobrażenia śmierci jako ponurego kosiarza, w obszernej szacie i z kosą w dłoni. Czasami występuje ona jednak jako kobieta w białej sukni, ze złotą koroną na głowie.  Jeśli La Santisima Muerte ubrana jest jako kosiarz, jej szata może występować w trzech kolorach: czerwonym (miłość), białym (szczęście) lub czarnym (ochrona). Wierni przychodzący z prośbami składają u jej stóp ofiary, często róże i tequilę, zapalają świece. Kapliczki poświęcone Świętej Śmierci można spotkać na ulicach wielu miast Meksyku. Figurki ją przedstawiające, medaliki, obrazki są sprzedawane niemal wszędzie.
 
 Początki kultu Santa Muerte nie są do końca jasne. Niektórzy badacze twierdzą, że pojawił się on dopiero w latach 60tych XX wieku. Inni uważają, że jego korzenie siegają o wiele głębiej w przeszłość. Być może La Santisima Muerte wywodzi się od czczonego przez Azteków boga śmierci Mictlantecuhtli. Podobnie jak w wielu innych rejonach świata, wiele pogańskich bóstw zostało zaadaptowanych przez chrześcijaństwo poprzez połączenie ich z kanonizowanymi świętymi. Z drugiej strony, fraza santa muerte może być także interpretowana jako „święta śmierć”, czyli śmierć w stanie łaski uświęcającej. Santa Muerte może być wyrazem reinterpretacji przez wieśniaków modlitw o „dobrą” śmierć.
 
 Do La Santisima Muerte zanoszone są modlitwy, nowenny i hymny. Niektórzy uważają Santa Muerte za postać związaną z czarna magią, inni – za specyficzną chrześcijańską świętą, nietypową, ale godna adoracji. Święto to obchodzi się z wielkim zaangażowaniem. Bywa, że ludzie spędzają na cmentarzach prawie całą noc. Przychodzą z rodziną, przynoszą pledy, jedzenie, czasami grają mariachis.
 
 Fenomen jest zakorzeniony w prekolumbijskiej przeszłości meksyku, ale też oddaje jego ciężką teraźniejszość. Rozprzestrzeniający się kult pośród najbiedniejszych ukazuje przeogromne rozczarowanie władzami i brakiem sprawiedliwości. Ludzie zdają sobie sprawę, że nikt nie staje w obronie najsłabszych obywateli. Popularność Świętej Śmierci świadczy także o postępującym wyobcowaniu Kościoła katolickiego. Ludzie są już zmęczeni obowiązkiem chodzenia do kościoła, siadania, klękania i wstawania na rozkaz. Potem proszeni są o datki i nie otrzymują nic w zamian. Władze Kościoła w Meksyku nie podejmują na razie radykalnych działań przeciwko Santa Muerte, niemniej w swojej gazecie ostrzega, że „diabeł zrobi wszystko, aby uzyskać wyznawców”. Jednakże ludzie oddający cześć Santa Muerte nie widzą żadnych przeciwwskazań do bycia dobrymi katolikami i jednoczesnego modlenia się do figury swojej „chudej dziewczynki”, jak ją pieszczotliwie nazywają.

Źródlo Internet