Meary Martin miała 11 lat, kiedy jej ojciec uczył ją boksu.

Meary Martin miała 11 lat, kiedy jej ojciec uczył ją boksu. Dziewczynka wracała ze szkoły podrapana i poobijana, a w jej uszach wciąż brzmiały obelgi, jakie wysłuchiwała na placu zabaw. Mary miała to nieszczęście być znana jako wnuczka ostatniej wiedźmy w Wielkiej Brytanii.

Pani Martin pamięta swoją babcię, Helen Duncan, jako pocieszną kobietę, której mogła zaufać ... babcia posiadała wyjątkowy dar: potrafiła rozmawiać z duchami. W kwietniu, 1944 roku podczas wojny z Niemcami, Pani Duncan była napiętnowana przez Old Bailey i sąd uznał ją za wiedźmę i szpiega, winną ujawnienia tajnych informacji z czasów wojny.

Jakieś 50 lat po śmierci Pani Duncan, rozpoczęto nową kampanię, by oczyścić jej osobę i napisano w tej sprawie petycję, aby przyznać jej pośmiertne ułaskawienie. Uznanie ją za winną było po prostu śmieszne, powiedziała Pani Martin. Apel zaczął zdobywać międzynarodowe poparcie u ekspertów od najbardziej haniebnego procesu wiedźm na świecie: uznanie za winnych i stracenie 20 kobiet, mężczyzn i dzieci w Salem, Massachusetts, 1692 rok. "Helen Duncan była bardzo prześladowana swego czasu i zbyt dużo wycierpiała", powiedział Alison D`Amario, dyrektor Salem Witch Museum.

Pani Duncan, Szkotka, która podróżowała po kraju odprawiając seanse, była jedną z najlepszych i najbardziej znanych medium w Wielkiej Brytanii. Podobno do jej klientów zaliczał się Winston Churchill i George VI, kiedy nagle została aresztowana w styczniu, 1944 roku, przez dwóch oficerów marynarki wojennej podczas seansu w Portsmouth. Siły wojskowe potajemnie przygotowywały się do lądowania w Normandii i do "D-day" (Operacja otrzymała kryptonim "Overlord", zaś dzień jej rozpoczęcia D-Day - zgodnie z definicją Słownika Wojskowego Departamentu Obrony USA termin D-Day oznaczał nienazwany dzień, w którym rozpoczyna się lub ma się rozpocząć dana operacja). Wtedy właśnie dotarły do nich sprawozdania, które ujawniła Duncan - rzekomo poprzez kontakty ze światem duchów - zatonięcie dwóch brytyjskich okrętów wojennych na długo wcześniej, kiedy ogłoszono to publicznie. Najbardziej poważne z ujawnionych tajemnic, o których kobieta poinformowała rodziców, tyczyła się zaginionego marynarza, którego statek, HMS Barham został zatopiony. Była to autentyczna sytuacja, ale wiadomość o tej tragedii była trzymana w tajemnicy, aby podtrzymać morale wojskowych.

Zdesperowane służby wojskowe, aby uciszyć niewygodne "wycieki" sekretów państwa, oskarżyły Panią Duncan o konspirację, oszustwo i uprawianie czarów. Podczas przesłuchania tylko "czarna magia" była głównym zarzutem i kobieta została uwięziona na 10 miesięcy w więzieniu dla kobiet - Holloway - na północ od Londynu. Churchill, ówczesny premier, odwiedził ją w więzieniu i potępił wyrok jako "błazeństwo". W 1951 roku, Churchill zniósł 200 - letnie ustawy (Salem), ale przeświadczenie o jej winie trwało. Pani Martin wspomina, że wiadomości o jej babci rozchodziły się po przedmieściach jak wirus. "Było o tym we wszystkich gazetach i oczywiście te złośliwe spojrzenia innych. Jedynie moja siostra, Helen, nigdy o tym nie wspominała. Wyrzuciła to wszystko z własnej pamięci. To wszystko było okrutne. Miałam tylko 11 lat, a dzieci w tym wieku potrafią być potworne."

Do tej pory kobiecie pozostało zażenowanie, że taki przypadek trafił do sądu. "Jej aresztowanie było doprawdy głupie. Jeżeli oni porozmawialiby z nią, na pewno zaprzestałaby prowadzenia seansów do czasu zakończenia wojny. Bądźmy szczerzy: ona miała dwóch synów we flocie i w RAF. Dlaczego miałaby narażać swój kraj?"

"To prawie niewiarygodne, żeby sąd w XX wieku był skłonny skazać kogoś za czary, jak również wszystkie cierpienia doznane w więzieniu. Efekt piętna na jej rodzinie pozostał."

Pani Martin i jej zwolennicy stanęli do bitwy, by przekonać Ministerstwo Spraw Wewnętrznych do działania. Przeprosiny Tony`ego Blair`a za rolę Brytyjczyków w tym zniewoleniu i oficjalne ułaskawienie 300 - tu uznanych za tchórzostwo podczas pierwszej wojny światowej ożywiły kampanię. Skazane wiedźmy zostały ułaskawione przez USA. Pani Duncan zmarła w 1956 roku, w trzy miesiące po kolejnym zatrzymaniu przez policję w czasie seansu w Nottingham. Oficerowie śledczy, zajmujący się zjawiskami paranormalnymi, oskarżyli ją o oszustwo twierdząc, że używała gazu, rękawiczek i białka jajek, by wytworzyć "ektoplazmę", do której (jak twierdziła kobieta) prowadziła.

Pani Martin utrzymuje, że jej babcia była prawdziwą spirytualistką, "zwyczajna kobieta posiadająca niezwykły dar. Chcę po prostu, by jej imię zostało oczyszczone. Nigdy nie dano jej możliwości obrony podczas przesłuchań i procesów. To było takie niesprawiedliwe. Wszystko to działo się, kiedy nasze oddziały szykowały się na D-Day. Dlaczego spędzili oni 10 dni na przesłuchiwaniu i dręczeniu starej kobiety od czarów?".

dziwnyswiat