Nawet jeśli wierzymy w życie pozagrobowe, to ileż bólu przynosi nam żałoba po śmierci ukochanych osób. Co byśmy zrobili, żeby móc teraz spotkać się z nimi oko w oko? Ile damy za to, by raz jeszcze ujrzeć ich twarze?

Zastraszacze

Nawet jeśli wierzymy w życie pozagrobowe, to ileż bólu przynosi nam żałoba po śmierci ukochanych osób. Co byśmy zrobili, żeby móc teraz spotkać się z nimi oko w oko? Ile damy za to, by raz jeszcze ujrzeć ich twarze?

Nasze życie nie jest wolne od błędów i zdarza się, że czyjaś śmierć zaprzepaszcza możliwość ich naprawienia. Ale czy na pewno? Może absolutnie każdy z nas jest w stanie przywołać do siebie zmarłych, za którymi tęskni? Tak jak owa wdowa, która ujrzawszy w oknie męża, przekonała się, że nie cierpiał w chwili nagłego zgonu i nie był to kres jego istnienia...
"Przytrafiło mi się to wkrótce po tym, jak mój mąż zginął w wypadku samochodowym. Było już nad ranem. Leżałam w łóżku, wpatrując się w okno. Nadal panowały ciemności, nie mogłam więc wyglądać na zewnątrz. Okno było jakby czarnym kwadratem. Nie przypominam sobie, abym wówczas rozmyślała o czymś szczególnym; po prostu patrzyłam w okno.
Nagle dostrzegłam biegnącego ku mnie mężczyznę. Miał na sobie strój kąpielowy, a jego włosy były mokre, zupełnie jakby przybył z plaży. Poczułam dreszczyk emocji, ponieważ rozpoznałam w tym mężczyźnie mojego zmarłego męża! Biegł wprost na mnie i uśmiechał się. Czułam jego zapach i wiedziałam, że gdybym wyciągnęła rękę, mogłabym dotknąć jego wilgotnych włosów. -Tutaj jest wspaniale - powiedział. Uśmiechał się radośnie i to napełniło mnie szczęściem. Przeżycie to pomogło mi pokonać smutek, ponieważ martwiłam się tym, że musiało go bardzo boleć, kiedy uderzył go samochód".
Odbicie w szybie jest zasadniczo tym samym, co odbicie lustrzane. A właśnie lustra mają od wieków największą moc przywoływania dusz.
Nieprzypadkowo czynność uporczywego wpatrywania się w zwierciadło była piętnowana i zniesławiana - dawała bowiem możliwość kontaktu z nadprzyrodzonym. Chrześcijanin, który wierzył, że w lustrze można ujrzeć zjawy, ryzykował klątwą i całkowitym wykluczeniem z Kościoła. Duchowni surowo wzbraniali tego typu praktyk, uważając, że otwierają one drogę dla sił nieczystych. Prawdą jest, że niegdyś magią zwierciadeł parali się prawie wszyscy osławieni czarnoksiężnicy - jak choćby Mistrz Twardowski. Podobno właśnie z lustra wyprowadził on dla króla Zygmunta Augusta jego ukochaną zmarłą żonę, Barbarę Radziwiłłównę.

Cudowne Życie po Życiu
Fenomenem zwierciadlanych wizji zmarłych zainteresował się nie kto inny, jak sławny badacz życia po życiu dr Raymond Moody. Sam właśnie w ten sposób skontaktował się ze swoją nieżyjącą babką. Starsza pani, którą mały Raymond zapamiętał jako osobę apodyktyczną i oschłą, jako duch była przepełniona miłością i zrozumieniem. Zaintrygowany doktor zebrał wokół siebie grupę ochotników i wraz z nimi postanowił wybrać się "na drugą stronę lustra".
Dr Moody początkowo przypuszczał, że tylko niewielka liczba uczestników eksperymentu (może jeden spośród dziesięciu) nawiąże jakikolwiek kontakt. Jednak na dziesięć osób, które pierwsze przeszły przez cały proces, aż połowa zdołała spotkać się ze zmarłymi. Co ciekawe, część ochotników ujrzała kogoś zupełnie innego, niż się spodziewała. Niekiedy przywołujący nie widział zmarłego, ale słyszał jego głos.

Jak ujrzeć zmarłych w lustrze
Do nawiązania kontaktu ze zmarłymi można używać wielu przedmiotów: kryształowych kul, wypolerowanego metalu (podobno największą moc mają lustra ze srebra), kubki wypełnione wodą - wszystko, co wytwarza przejrzystą głębię. Najlepsze efekty zapewnia jednak lustro.
Jeśli naprawdę chcesz spotkać zmarłą osobę, wybierz pomieszczenie, w którym nikt Ci nie będzie przeszkadzał. Na jednej ze ścian powieś lustro - tak, aby jego dolna krawędź znajdowała się metr nad podłogą. Naprzeciwko ustaw swoje krzesło (również w odległości około jednego metra). Zasłoń okno. Do rozproszenia ciemności możesz użyć kilku świec albo lampki o subtelnym, "ciepłym" świetle. Lepiej, byś przed seansem nie pił/a kawy ani herbaty. Jeśli jesteś głodna/y, zjedz bardzo lekki posiłek. Jeśli masz jakąś rzecz, która należała do zmarłego, koniecznie weź ją ze sobą do lustrzanego pokoju - przedmioty mają swoją pamięć. Usiądź na krześle i odpręż się: pamiętaj, że niczego nie wolno robić na siłę. Oddychaj głęboko. Niekiedy wizje pojawiają się później, już gdy opuścisz pokój - zazwyczaj w ciągu dwudziestu czterech godzin. Możesz poczuć mrowienie w palcach, a Twoje rozluźnione ramiona wydadzą Ci się bardzo ciężkie.

Zwierciadło powlecze lekka mgła...
Obraz, który się pojawi, pozostanie początkowo przez mniej więcej minutę. Pamiętaj jednak, że czas jest względny, szczególnie w tej sytuacji. Niech jednak nie zraża Cię ewentualny brak efektów - znaczna część ludzi nie nawiązuje kontaktu ze zmarłymi za pierwszym razem. Najczęściej udaje się to po drugiej, trzeciej czy nawet dalszej próbie. Nie bój się - jeśli pragniesz ofiarować miłość, ci, którzy odeszli, odwzajemnią to uczucie.

Artykuł: Izabela Szolc

Źródło: gwiazdy.com.pl