Ludzie nie wierzą w świat, którego nie widzą. A skoro nie wierzą, myślą, że on nie wyrządzi im krzywdy, gdy zabawią się jego kosztem. Ta historia wydarzyła się naprawdę - i niech będzie ona przestrogą dla wszystkich.

Zastraszacze

Ludzie nie wierzą w świat, którego nie widzą. A skoro nie wierzą, myślą, że on nie wyrządzi im krzywdy, gdy zabawią się jego kosztem. Ta historia wydarzyła się naprawdę - i niech będzie ona przestrogą dla wszystkich.

Zgrzyt hamulców, pisk opon. Świadkowie tego wypadku powiedzą potem, że zielony opel corsa bez żadnej przyczyny zjechał ze swojego pasa i uderzył w volkswagena. Kierowca opla, Marek S. (31) znalazł się w szpitalu w stanie śpiączki.
Jarosław W., doświadczony oficer pożarnictwa, przeszukiwał pogorzelisko, w które zmieniło się przytulne mieszkanko na mansardzie luksusowego osiedla, bezskutecznie poszukując źródła ognia. Jedyny lokator, Paweł T. (28), makler giełdowy, cudem uszedł z życiem.
Damian W. (24), zazwyczaj okaz zdrowia, teraz ledwie znajdował siły, by przywlec się do pracy. Wykonał dziesiątki badań. Lekarze wciąż nie znajdowali odpowiedzi na pytanie, czemu chłopak gaśnie w oczach.
Joanna M. (25) utrzymuje, że od paru dni towarzyszy jej zły duch. Lekarz psychiatra stwierdził, że to początki schizofrenii.
Kamila T. (27), dotąd pracująca bez zarzutu, teraz cały dzień jakby śniła na jawie. Chodziła nieprzytomna, ale w nocy i tak nie mogła spać.
Cała piątka przyjaciół pracowała w jednym z warszawskich biur maklerskich. Parę tygodni przed wypadkiem Marka Joanna wreszcie wprowadziła się na własne śmieci i urządziła parapetówę. Wszyscy bawili się świetnie, do czasu gdy Marek zaproponował zabawę w wywoływanie duchów metodą ouija, o której przeczytał w książce wyciągniętej przypadkowo z księgozbioru gospodyni.

To nas nie odstępuje na krok

- Idźcie stąd. Natychmiast. Włóczy się za wami zło - starsza kobieta obronnym gestem zacisnęła palce na kryształowej kuli. - Nie chcę mieć nic wspólnego z tym, co obudziliście.
Inni byli bardziej wstrzemięźliwi. Tłumaczyli, że każdy ma swoją specjalność, że oni się na tym nie znają. Pewien wróż i jasnowidz o ustalonej renomie próbował nawet wmówić im, że padli ofiarą... zbiorowej histerii. W mężczyźnie musiały się jeszcze tlić resztki przyzwoitości, bo zaczerwienił się, gdy spytali, czy woli kłamać zamiast przyznać się do niewiedzy. Wyraźnie przejął się losem Marka leżącego bez przytomności w szpitalu i ich lękiem, że do niego dołączą. Naskrobał im jakiś adres na skrawku papieru. Radził, żeby nie zwlekać.
- Jeżeli ona nie pomoże - to już nikt - powiedział.
Ledwo udało im się znaleźć na mapie tę zagubioną w białostockiem wioskę. Dotarli tam o świcie. Paweł, jedyny zdolny do prowadzenia auta, zatrzymał samochód przed pokrytą strzechą chałupiną. Na progu siedziała podobna do zmurszałego grzyba starowinka.
- Głupie dzieciaki głupio się zabawiły - warknęła na ich widok. A potem zapytała, czy mają zdjęcie Marka. Byli zbyt zmęczeni i przerażeni, by się czemukolwiek dziwić.
Wyprowadziła ich za wioskę, kazała zanurzyć w lodowatej rzece. Dygotali, ale nawet nie przyszło im do głowy, żeby nie posłuchać. Fotografię Marka też zanurzyła w wodzie. Kiedyś może by się z tego śmiali... Nie pozwoliła im się wytrzeć, tylko uklęknąć na brzegu rzeki w promieniach wschodzącego słońca.
- Módlcie się do Boga - poleciła. - Każde tak jak wierzy, byle szczerze.
W skromniutkiej, ale lśniącej czystością izbie wlała w nich jakieś przeraźliwie gorzkie zioła i rozłożyła koce na gołych deskach.
- Teraz się pośpicie, a reszta to już moja sprawa.
Obudzili się dopiero w południe następnego dnia.
- Nie mogę opisać, jak się czuliśmy - opowiada makler giełdowy. - Lekko, jasno, jak po ucieczce na wolność z ciemnego lochu. Ta kobieta karmiła nas upieczonym przez siebie chlebem i śmiała się do nas. Nagle zadzwonił mój telefon komórkowy. Dzwoniła dziewczyna Marka. On odzyskał przytomność dokładnie o tej samej porze, o której my się obudziliśmy...

Artykuł: Krzysztof Myśliwiec
Imiona bohaterów reportażu
zostały na ich prośbę zmienione

Źródło: gwiazdy.com.pl